Υποθέτοντας ότι κάθε μετεωρίτης ακολουθεί τυχαία διεύθυνση, πρέπει να θεωρήσουμε τις τυχαίες μεταβλητές ανεξάρτητες. Ωστόσο εάν η Γη περνάει μέσα από σμήνος μετεωριτών, ορισμένης διεύθυνσης, δεν μπορούμε πλέον να χρησιμοποιήσουμε το μοντέλο των ανεξάρτητων Χ₁, Χ₂ και Χ₃, καθώς το γεωγραφικό μήκος Χ₂ του σημείου πτώσης σχετίζεται με ποια πλευρά της Γης είναι στραμμένη προς το σμήνος των μετεωριτών, δηλαδή σε τελευταία ανάλυση με το χρόνο Χ_3. Ωστόσο και σ’ αυτήν την περίπτωση το γεωγραφικό πλάτος Χ₁ παραμένει ανεξάρτητα του χρόνου Χ₃. Δηλαδή το ζεύγος Χ₁,Χ₂είναι ανεξάρτητο, αν και τα Χ₁, Χ₂, Χ₃, είναι από κοινού εξαρτημένα. Τέλος παρατηρούμε ότι εάν η κατεύθυνση του σμήνους των μετεωριτών είναι παράλληλη προς τον άξονα περιστροφής της Γης τότε το Χ₁ γίνεται ανεξάρτητο του τυχαίου διανύσματος (Χ₂, Χ₃).