Η εξίσωση ανάγεται σε μια άλλη τύπου Bernoulli αφού αν εναλλάξουμε το ρόλο των μεταβλητών και θεωρήσουμε το ως συνάρτηση του , έχουμε

, (1)

έχοντας βεβαίως υποθέσει ότι . Εισάγοντας τώρα το μετασχηματισμό Leibniz

, (2)

,

,

. (3)

Η γενική λύση της (3) είναι

,

και συνεπώς η γενική λύση της αρχικής διαφορικής εξίσωσης δίνεται σε πεπλεγμένη μορφή από τον τύπο

, (4)

όπου είναι μια αυθαίρετη πραγματική σταθερά. Επιπλέον, παρατηρούμε ότι όλες οι σταθερές συναρτήσεις () είναι επίσης λύσεις της εξίσωσης, η καθεμία των οποίων όμως δεν μπορεί να προκύψει από την (4) με κάποια επιλογή της σταθεράς και συνεπώς αυτές αποτελούν ιδιάζουσες λύσεις.

[Επιστροφή στην Άσκηση 3]