23.6. Εστω α, β Ε και λ, μ S.

         Tότε φ(α), φ(β) Η και φ(λ), φ(μ) Τ. Αφού το Η είναι ιδεώδες του T,

         από το θεώρημα 22.2, φ(λ)φ(α) + φ(μ)φ(β) Η. 

         Επειδή η φ είναι ομομορφισμός δακτυλίων,

         φ(λα + μβ) = φ(λ)φ(α) + φ(μ)φ(β). Αρα λα + μβ Ε.

         Επεται από το θεώρημα 22.2 ότι το Ε είναι ιδεώδες του S.

Επιστροφή

Επιστροφή στα Περιεχόμενα