23.7. Από το θεώρημα 19.2, ο Τ είναι αντιμεταθετικός με 1,
και μπορούμε να χρησιμοποιούμε την 23.6.
Εστω Η ιδεώδες του Τ. Από την 23.6. το Ε = { x S : φ(x) H }
είναι ιδεώδες του S.
Αφού κάθε ιδεώδες του S είναι κύριο, το Ε αποτελείται από όλα τα
πολλαπλάσια κάποιου στοιχείου s του S.
Θεωρώ τώρα τυχαίο στοιχείο h του H. Αφού ο φ είναι επιμορφισμός,
h = φ(e) για κάποιο στοιχείο e του S.
Προφανώς, e Ε, άρα e = st για για κάποιο στοιχείο t του S.
Τώρα, h = φ(st) = φ(s)φ(t) <φ(s)>. Αντίστροφα, αφού το s ανήκει στο Ε,
το φ(s) και κάθε πολλαπλάσιό του ανήκει στο ιδεώδες Η. Συνεπώς, Η = <φ(s)>.